Modyfikacja przekładni może znacznie poprawić dokładność przekładni i zwiększyć wytrzymałość przekładni. Modyfikacja przekładni odnosi się do środków technologicznych, które świadomie przycinają powierzchnię zęba przekładni w niewielkim stopniu, aby odchylać się od teoretycznej powierzchni zęba. Istnieje wiele rodzajów modyfikacji przekładni w szerokim sensie, zgodnie z różnymi częściami modyfikacji, modyfikację zębów przekładni można podzielić na modyfikację profilu zęba i modyfikację kierunku zęba.

Modyfikacja profilu zęba

Profil zęba jest lekko przycięty, tak aby odbiegał od teoretycznego profilu zęba. Modyfikacja profilu zęba obejmuje przycinanie, przycinanie korzeni i kopanie korzeni. Przycinanie krawędzi to modyfikacja profilu zęba w pobliżu wierzchołka zęba. Przycinając zęby, można zmniejszyć drgania uderzeniowe i hałas zębów koła zębatego, można zmniejszyć obciążenie dynamiczne, można poprawić stan smarowania powierzchni zęba, a uszkodzenia kleju można spowolnić lub zapobiec. Zakorzenianie to modyfikacja profilu zęba w pobliżu korzenia zęba. Efekt przycinania korzeni jest zasadniczo taki sam jak przycinania krawędzi, ale przycinanie korzeni osłabia wytrzymałość na zginanie korzenia zęba. Gdy proces szlifowania jest używany do modyfikacji kształtu, w celu zwiększenia wydajności pracy, małe koło zębate jest czasami używane zamiast pasującego dużego koła zębatego, które ma być przycięte. Zakorzenianie to modyfikacja powierzchni przejściowej korzeni zębów koła zębatego. Hartowane i nawęglane koła zębate o twardych zębach muszą być szlifowane po obróbce cieplnej. Aby uniknąć przypaleń przy korzeniu zęba i utrzymać korzystny efekt resztkowego naprężenia ściskającego, korzeń zęba nie powinien być szlifowany. korzeń. Ponadto promień krzywizny krzywej przejściowej korzenia można zwiększyć, kopiąc, aby zmniejszyć koncentrację naprężeń przy wyokrągleniu korzenia.

Modyfikacja ołowiu zębatego

Powierzchnia zęba jest lekko przycinana w kierunku linii zęba, aby odchylać się od teoretycznej powierzchni zęba. Poprzez modyfikację kierunku zęba można poprawić nierównomierny rozkład obciążenia wzdłuż linii styku zębów koła zębatego, a także poprawić nośność koła zębatego. Metody przycinania zębów obejmują głównie przycinanie końców zębów, przycinanie kąta pochylenia linii śrubowej, przycinanie bębna i przycinanie powierzchni. Przerzedzanie końców zębów polega na stopniowym przerzedzaniu grubości zęba do końca na jednym lub obu końcach zębów koła zębatego na małym segmencie szerokości zęba. Jest to najprostsza metoda modyfikacji, ale efekt przycinania jest słaby. Przycinanie kąta pochylenia linii śrubowej polega na nieznacznej zmianie kierunku zęba lub kąta pochylenia linii śrubowej β, tak aby rzeczywiste położenie powierzchni zęba odchylało się od teoretycznego położenia powierzchni zęba. Przycinanie kąta pochylenia linii śrubowej jest skuteczniejsze niż przycinanie końców zębów, ale ponieważ kąt zmiany jest mały, nie może mieć znaczącego wpływu wszędzie w kierunku zęba. Przycinanie bębna polega na użyciu przycinania zębów, aby zęby koła zębatego wybrzuszyły się w środku szerokości zęba, generalnie symetrycznie po obu stronach. Chociaż przycinanie bębna może poprawić nierównomierny rozkład obciążenia na linii styku zębów koła zębatego, ponieważ rozkład obciążenia na obu końcach zęba nie jest dokładnie taki sam, a błędy nie są całkowicie rozłożone zgodnie z kształtem bębna, efekt przycinania nie jest idealny. Modyfikacja powierzchni polega na modyfikacji kierunku zęba zgodnie z rzeczywistym błędem obciążenia mimośrodowego. Biorąc pod uwagę rzeczywisty błąd obciążenia mimośrodowego, zwłaszcza biorąc pod uwagę odkształcenia termiczne, powierzchnia zęba po przycięciu nie zawsze może być wybrzuszona, ale zwykle jest powierzchnią zakrzywioną połączoną wklęsłością i wypukłością. Efekt przycinania powierzchni jest lepszy i jest to idealna metoda przycinania, ale obliczenia są bardziej kłopotliwe, a proces jest bardziej skomplikowany.